पलीकडे
कवितेपलिकडल्या कविता
उतरत नाहीत
कागदावर
आकाशापलिकडचं
अवकाश
टेकत नाही
जमिनीवर
कवितांची संपली
सीमा केव्हाच
हा देशच तर
वेगळा आहे
पण इथल्याही
कणाकणात
खरंच अशब्द
काव्य आहे?
लाडक्या कवितांनी
माझ्या
आजवर केली अखंड
सोबत
प्रेमळ कुशीत
घेऊन अपुल्या
सदैव घातली मनावर
फुंकर
त्या कवितांच्या
प्रतिमाही
सापडत नाहीत इथे
कुठेच
हो - पण या
नव्या परिमाणांत
मलाही लागतीलच
शोध नवे !!
इथल्या सार्या
स्तब्धतेत
खूप आहेत कविताच
कविता
जाणवूनही स्पर्शत
नाही
नकळे का त्यांची
घनता...
जुन्या वाटा
मोडलेल्या
नव्या न
सापडलेल्या
कक्षेपलिकडचं
अधांतरीपण
कवितेवाचूनचं
अवघडलेपण
आकाश कवटाळील
धरेला
माझ्या कविता मला
सापडतील जेव्हा
कवितेपलिकडल्या
माझ्या कविता
शब्दाशब्दात
पालवतील तेव्हा...
अमिता डबीर
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा